Egied Simons
Johan M.H. Deumens (1991)
Keuze werk 4 (Work Choice 4). Gouvernement, Maastricht, pp. 6-7. Preface by Anke van der Laan, Conservator Stadsgalerij Heerlen. Edition: 500. ISBN 90-71630-12-9
"Het menselijke voorstellingsvermogen wordt met name sterk geïntensiveerd door omstandigheden waarin sprake is van bewust ervaren beperkingen van de waarneming. Die beperkingen kunnen zowel inherent zijn aan de waarneming zelf, de persoon, of fysiek van aard zijn. Wat het laatste aangaat zijn er vele voorbeelden bekend uit het klooster- en kluizenaarsleven, als ook de vrijwillige beperkingen die kunstenaars zichzelf vaak opleggen, en tot buitengewone culturele werken van bijvoorbeeld filosofische, literaire en beeldende aard hebben geleid. Geraakt en uitgedaagd door het alledaagse niet-meer-zien - het decorum van de platte leegte - weten kunstenaars beelden te creëren die op een indringende manier juist de waarneming opnieuw innerlijk kunnen aktiveren en zo bestaande maatstaven van ervaren tot verandering uitnodigen. Wat buiten of binnen is, lichaam dan wel schaduw is, wat werkelijk zichtbaar is of ontsproten aan de verbeelding, worden dan intrigerende vragen.
Het gekozen werk van de vier kunstenaars in deze tentoonstelling bevat vanuit deze invalshoek gezien onverwacht veel verkennende en beschouwende elementen die sterk samenhangen met de beperkingen van de menselijke waarneming. De vraag wat we werkelijkheidswaarde zouden kunnen noemen speelt in deze werken een boeiende rol. Het ruimtelijk perspectivistische werk van Norbert Heyers en de assemblages van Martha Laugs verlangen een aktieve opstelling van de toeschouwer die er aan alle kanten omheen zal kunnen lopen om de samengesteldheid van het beeld te kunnen ontdekken. Bij de werken van Egied Simons en Frank Halmans is de materiële drie-dimensionaliteit van minder belang en wordt in de eerste plaats een beroep gedaan op het associatieve vermogen."
(.....)
"De ruimtelijke begrenzingen worden ook door Egied Simons onderzocht in zijn lichtwerken, en daarmee refereer ik onder andere aan een installatie van lichtbakken die in Zaal de Unie (Rotterdam) van hem te zien was. Denkend aan de fotoseries van Norbert Heyers valt er een opmerkelijke overeenkomst tussen beide kunstenaars te constateren in hun fascinatie voor de optisch illusionistische werking van licht in de waarneming van architectuur. Voor- en achtergrond, volume dan wel leegte, er is voortdurend sprake van een spel met de werkelijkheid in zijn fotowerken.
De installatie die Simons speciaal voor deze tentoonstelling heeft ontworpen, bestaat uit een grote kleurenfoto van een grasveld, ontregeld door een concentratie van molshopen, gecombineerd met een verzameling van klonten uitgehard beton die op de vloer liggen. De wand waarop de foto hangt bevat ramen die uitzicht bieden op het 'waterstelsel' de Maas, maar ook op 'D'n Observant', een eveneens begroeide door mensenhanden ontstane 'berg' die het beeld oproept van de kalkwinning en het gangenstelsel in de St. Pietersberg.
Simons is uitgegaan van vormen in het Limburgse landschap en de associaties die deze vormen bij hem oproepen. Door een verdichting van waargenomen beelden - het samenbrengen van vormen en materialen die met elkaar verwant zijn - binnen één installatie, wordt het niet waarneembare, de latente aanwezigheid van betekenissen, maar ook de nieuwsgierigheid naar en verwondering over de samengesteldheid van het beeld opgeroepen. Onder de huid van het beeld gaat als het ware de geschiedenis schuil van een aktiviteit waarvan we nu de restanten kunnen zien. Het materiaal keert als restant terug in een oorspronkelijke vorm. Het is een verdichting en concentratie van de tijd in één beeld."
(.....)