Beltocht door Hoek van Holland (Phone tour in Hook of Holland)

Henny de Lange (2004)
Trouw, 31 July

Op koele winderige zomerdagen met dreigende wolkenluchten en af en toe een glimpje zon, is de badplaats Hoek van Holland eigenlijk op haar aangenaamst. Want dan zijn de parkeerterreinen leeg en de strandpaviljoens uitgestorven. Dan ligt het strand er maagdelijk bij en zijn de golven -zonder zwemmers en pootjebaders- indrukwekkend mooi. Dat zijn al genoeg redenen om juist op dagen dat de strandstoelen ingeklapt blijven, toch naar Hoek van Holland te gaan.

Wie dat niet aanlokkelijk genoeg vindt, zou zich ook kunnen laten verleiden door de Kunstroute, die dit jaar voor de zesde keer is uitgestippeld. Elk jaar wordt een andere invalshoek bedacht, waarmee kunstenaars aan de slag gaan. Dichter bij zee is nu het thema en dat kun je heel letterlijk opvatten: de route loopt vanaf het centrum van Hoek van Holland steeds dichter bij zee tot aan de pier. Daarnaast is het een verwijzing naar de dichters die je al wandelend 'ontmoet' en die je verrassen met een gedicht, dat ze speciaal voor een bepaalde locatie hebben geschreven.

Voorwaarde is wel dat je een mobiele telefoon bij je hebt, want het contact met de dichters verloopt per telefoon. Op tien plekken langs de route staan kunstwerken opgesteld met daarop een 06-nummer. Als je dat belt, krijg je een door de dichter zelf ingesproken gedicht te horen.

Over dit idee is wel even discussie geweest bij de Stichting Promotie Hoek van Holland, die de Kunstroute heeft georganiseerd, omdat mensen zonder mobiel worden buitengesloten. Maar volgens Corona van der Marel van de stichting heeft '99 procent' tegenwoordig een mobieltje. Het risico van een lange stoet bellende wandelaars neemt de stichting graag voor lief. Geluidsoverlast is ook niet aan de orde, omdat de dichters hun bijdrage ingesproken hebben op de voicemail en er dus geen sprake is van rechtstreeks contact.

De wandeling begint op de Hoekse Brink, een plein dat omringd wordt door winkels, supermarkten en een bejaardenhuis. Kunstenaar Taco van Gerven en dichteres Anne Vegter gingen samen naar het plein en lieten zich inspireren door de Albert Heijn en Lidl en de vele ouderen die daar rondlopen achter een rollator. Van Gerven maakte een atletiekbaan met tien startblokken, om zo het begin van de kunstroute te symboliseren. Als je het 06-nummer belt dat staat afgebeeld op de startblokken, krijg je een hilarisch gedicht te horen, waarin Vegter een wedstrijd beschrijft tussen het rollatorteam van Albert Heijn en dat van Lidl.

Vanaf de Hoekse Brink loop je verder naar de Langeweg, waar verborgen tussen de bramenstruiken een grote ouderwetse kiesschijf van een telefoon opduikt. 'Hallo met mij', begint Ingmar Heytze op zo'n vertrouwde toon zijn gedicht, dat je even op het verkeerde been wordt gezet. Ja hallo, met wie spreek ik? Maar dan vervolgt Heytze al:
Ik dacht al wel dat jij het was. Zulke dingen weet je soms. Dus jij dacht: ik loop wat langs het Langepad en bel eens op. Zo doe jij dat.

Sommige wandelaars laten zich zo meeslepen dat ze commentaar geven op het gedicht of een 'gesprek' proberen te beginnen met de dichter. Van der Marel heeft al de nodige reacties gehoord die zijn ingesproken op de voicemail. Eigenlijk is dat niet de bedoeling, maar het zegt wel iets over de aandacht waarmee de gedichten worden beluisterd.

Net voorbij het NS-station Hoek van Holland Strand staan op een groot grasveld tien gele prullenbakken met elk een cijfer. Als je niet goed kijkt naar de volgorde van de vuilnisbakken, draai je al gauw het verkeerde nummer. Na twee keer proberen lukt het toch om Albelkader Benali's gedicht Hoek van Holland te beluisteren.

Hoek van Holland, een gulzige mond, haar keel duwt lucht omhoog en zorgt dat het gaat waaien, haren los komen te liggen......

Bij restaurant De Boulevard aan de Badweg 8 is het even zoeken naar de '06-generator' van kunstenaar Egied Simons. Het kunstwerk blijkt een kraantje te zijn, dat je moet open draaien om in verschillende talen het 06-nummer te horen. Langs de Badweg loop je door richting het strand. Op het verlaten parkeerterrein staat een 'peukenpaal', samengesteld uit de sigarettenstompjes die badgasten hebben achtergelaten. Zo te zien worden daar massaal de asbakjes leeggekieperd. Aan het begin van het strand staat een aquariumbak op pootjes.

K. Schippers vraagt per mobiel: Ga je naar het strand?
Mag ik als je terugkomt het zand uit je schoenen voor de bodem van mijn aquarium?

Op het strand viert de romantiek hoogtij in de vorm van een roze bed, waar Tjitske Jansen je toefluistert: En dan ligt de leukste jongen van de avond naast je...

Iets verderop kun je gaan zitten op een tweezitsbankje in een intiem prieeltje. Dit 'Oneindig paviljoen voor twee' vormt het decor voor een gedicht van Wilfried de Jong. Op de kop van het strand, nog net niet op de pier, liggen aangespoelde olievaten en bezingt Rien Vroegindeweij de Hoek, 'het eerste en het laatste beeld van Holland'. Op de terugweg toch maar even de schoenen uitgeklopt op de bodem van het aquarium, omdat K. Schippers het zo vriendelijk vroeg.

Kunstroute Hoek van Holland. Tijdens het zomerseizoen rijden twee keer per uur vanaf Rotterdam CS treinen naar Hoek van Holland Strand. Maar wie de kunstroute wil lopen, kan beter een halte eerder uitstappen op Hoek van Holland Haven. Op een paar minuten lopen zit de Stichting Promotie Hoek van Holland (tel. 0174-310080) aan de Prins Hendrikstraat 265, boven de Wereldwinkel. Daar is de routebeschrijving verkrijgbaar. Na 15 september, als de kunstroute wordt opgeheven, verschijnt een bundel met alle voice mail-gedichten. De gedichten staan ook op de website www.hoekvanholland.nl.